Day: 17 kwietnia 2020
Koordynacja ręka-oko
- Potrzebne jest puste pudełko oraz woreczki, piłki lub pluszaki różnej wielkości, skarpety zwinięte w kulkę (co będzie pod ręką). W podstawowej wersji dziecko ma za zadanie wrzucić woreczek do pudełka. Można zrobić zawody między rodzeństwem. Im mniejsze pudełko i im dalej od dziecka tym trudniej.
- Segregacja: dwa pudełka np. duże i małe: duże przedmioty wrzucamy do dużego pudełka, małe do małego.
- Ciężkie – lekkie: ciężkie przedmioty (np. skarpetki wypełnione piaskiem) do jednego pojemnika, a lekkie (skarpetki wypchane watą) do drugiego.
- Segregacja według kolorów: skarpetki – woreczki tego samego koloru do tego samego pudełka lub pojemnika.
Funkcjonowanie osobiste i społeczne
- Ćwiczenia orientacji przestrzennej.
- Wyrobienie i utrwalenie autoorientacji:
- odtwarzanie prostych pozycji przez naśladowanie drugiej osoby,
- wykonywanie prostych ruchów, przybieranie określonych pozycji, zgodnie z instrukcją słowną.
- Wyrabianie i utrwalanie orientacji w schemacie ciała osoby stojącej naprzeciw:
- ćwiczenia przed lustrem – zmiana stron, ćwiczący czuje stronę inną niż widzi: wskaż lewe oko, wskaż tył głowy, chwyć lewe kolano, itp.,
- ćwiczenia z osobą naprzeciw – ćwiczący wskazuje na sobie części ciała osoby obserwowanej, ćwiczący i obserwowany wykonują te same czynności, ćwiczący i obserwowany współdziałają ze sobą (podają sobie prawe ręce, witają się lewą nogą, poruszają głową w przód i tył itp.).
Czym jest dzielenie się?
Witam!
Dziś proponuje rozmowę z dziećmi na temat dzielenia się. Jest to bardzo trudne, nie wszyscy potrafią podzielić się czymś z drugą osobą. Warto jest ćwiczyć tą czynność w różnych sytuacjach domowych, możemy bawić się w „dzielenie się”, odgrywać różne scenki w naszych domach z udziałem domowników, czy pluszaków, lalek, zabawek, aby ukazać sens i istotę tej czynności. Proponuję także odnieść się do doświadczeń własnych i dziecka. Historyjka społeczna przedstawiona niżej ułatwi Państwu zadanie. Po jej przeczytaniu możemy poprosić dziecko, aby opowiedziało o swoich „przygodach” z dzieleniem się w szkole, przedszkolu czy w domu, niech opowie czy miało jakieś trudności, czy przyszło mu to z łatwością, czy było z siebie dumne, jakie emocje pojawiały się – niech dziecko je nazwie. Możemy poprosić, aby wykonało rysunek przedstawiający sytuację, w której się z kimś czymś podzieliło. Pamiętajmy, że aby zrozumieć istotę dzielenia się, nasze dzieci muszą najpierw poczuć, że są właścicielami czegoś, że coś do nich należy, że mogą decydować o tym przedmiocie i same zgodzić się na pożyczenie lub oddanie tej rzeczy ( np. dziecko dostało cukierki i są one tylko jego, może zdecydować czy poczęstuje brata / siostrę ; dziecko ma swoją zabawkę i może zdecydować o pożyczeniu jej koleżance lub zgodzić się, aby młodsze rodzeństwo też się tą zabawką pobawiło). Warto jest przy okazji takich rozmów tłumaczyć dziecku jakie zachowania są dobre i pożądane przez nas. Chwalmy i zauważajmy najmniejsze próby dzielenia się naszych dzieci! Pokażmy wtedy swoje zadowolenie!:)
Stymulacja układu proprioceptywnego, utrwalanie prawej i lewej strony ciała
Zadanie nr.1 Stymulacja układu proprioceptywnego, utrwalanie prawej i lewej strony ciała
Zadanie nr. 2. Chodzenie po strzałkach. (Wydrukuj tabelkę ze strzałkami, poproś dziecko, żeby poruszało się po szachownicy zgodnie z ruchem strzałek).
Zadanie nr.3. Poruszanie się po szachownicy na komendę słowną.
- Wydajesz polecenia dziecku jak ma poruszać się po szachownicy;
- Dziecko wydaje polecenia jak ktoś ma poruszać się po szachownicy;
Np:
- dwa kroki do przodu;
- jeden krok w prawo;
- jeden krok do tyłu;
- jeden krok w lewo;