Witam!
Dziś poruszymy temat bardzo trudny, a zarazem bardzo ważny – kontakt z obcym / nieznajomym. Dzieci muszą wiedzieć, jakie mogą być sytuacje zagrażające ich bezpieczeństwu, ale również co powinny zrobić, kiedy ktoś zachowuje się wobec nich w sposób podejrzany. Warto, żeby wiedziały, na co mają uważać i co powinny zrobić w danej sytuacji. Proponuję omówić z dzieckiem różne sytuacje, np.:
- Co zrobisz, jak ktoś poprosi Cię, żebyś na chwilkę z nim poszedł/ła i obiecuje, że pokaże Ci śliczne, małe pieski;
- Co zrobisz, jeśli ktoś będzie Cię zaczepiał i nie będziesz umiał/a sobie poradzić;
- Co zrobisz, jak ktoś będzie Cię częstował słodyczami.
Wszystkie te sytuacje mają jeden wspólny mianownik – dziecko ma się sprzeciwić dorosłemu. Dlatego kiedy my jako rodzice wymagamy od dziecka bezwzględnego posłuszeństwa, to trudno mu będzie krzyknąć i prosić o pomoc. Dziecko po prostu zrobi to, czego nauczyli je rodzice – posłusznie wykona polecenie bez najmniejszego sprzeciwu. Warto się nad tym zastanowić chwilkę.
Powinniśmy nauczyć dziecko 3 kroków w kontakcie z podejrzanymi osobami:
- Pierwszy krok – powiedz NIE i w razie potrzeby głośno krzycz.
- Drugi krok – szybko odejdź od tej osoby.
- Trzeci krok – poproś o pomoc innych dorosłych / powiedz o tym zaufanemu dorosłemu.
Trzeba dużo rozmawiać, opowiadać o różnych sytuacjach, które mogą dziecko spotkać. Można ćwiczyć różne zachowania w trakcie zabawy, odgrywać scenki pluszakami czy lalkami, pytać dziecko, jakby postąpiło, gdyby samo znalazło się w danej sytuacji. Dziecko, które będzie potrafiło rozpoznać zagrożenie, będzie wiedziało, jak może się przed nim bronić i jak ma sobie z nim poradzić. Nie wystarczy jedna rozmowa, trzeba to wiele razy powtarzać. Pamiętajmy, że zagrożenie może przyjść nie tylko od całkiem obcej osoby, ale także od takiej, którą czasem dziecko widuje, czyli np. ktoś, kogo spotyka na osiedlu, sąsiad, przyjaciel rodziny albo ktoś z najbliższych. Bardzo ważne, by dziecko potrafiło ufać sobie i swoim uczuciom, i w razie niepokoju nie bało się wycofać z jakiejś sytuacji. Dziecko musi umieć odmawiać i to nasza rola, żeby je tego nauczyć. Bardzo ważne jest, żeby tłumaczyć dziecku tak istotne rzeczy w konkretnej, danej chwili, w konkretnej sytuacji (np. będąc na spacerze ktoś nieznajomy podejdzie do Was lub gdy będziecie świadkami jakiejś sytuacji).
W załącznikach przesyłam kilka kart pracy związanych z bezpieczeństwem.
Powodzenia w trakcie trudnych rozmów!
Zuzanna Zubowicz – psycholog.
